संता बिना नीवण कुण तिरिया,
आदु अन्त नीवण पद मोटा, साध संत री किरिया ।।टेर।।
मूल कंवल में चेतन चौकी,
गणपत आसण धरिया ।
आसण मांड़ इडक होय बैठा,
अजपा सिवरण करिया ।।1।।
निवण निवण म्हारा मात पिता ने,
उत्पन पालन करिया ।
निवण निवण इण धरती मां ने,
जिण रे उपर फिरिया ।।2।।
निवण निवण म्हारा गुरू सायब ने,
हृदय उजाला करिया ।
निवण निवण इण सत संगत ने,
जिण में बैठ सुधरिया ।।3।।
निवण निवण म्हारा अन्न देव ने,
ज्यासु उदर भरिया ।
निवण निवण इण चांद सूरज ने,
सकल उजाला करिया ।।4।।
निवण निवण इण ज्योति स्वरूप ने,
होय इन्द्र ओलरिया ।
अमरत बून्दा बरसण लागी,
जाय निवण जटे भरिया ।।5।।
बिनापाल भवसागर भरिया]
गुरू चरण उबरिया ।
दोय कर जोड़ माली लिखमी बोले,
अमरत प्याले धरिया ।।6।।